Odtworzenie „Ołtarza spełnienia”

30 IX 2005

Galeria Krzysztofory, Kraków

 

Opis manifestacji:

Na środku galerii stoi obiekt drewniany. Jest to rodzaj stołu-ołtarza, którego blat stanowią złączone dwie połówki kawałka pnia. Nad blatem umieszczona jest poziomo listwa, na końcu której umocowano dwa kabłąki drewniane. Pod stołem wisi metalowy gong. Całość stoi na długiej płachcie szarego płótna z napisem „Ołtarz spełnienia”. Obok pod ścianą boczną galerii stoi stolik nakryty białym płótnem, a na nim butelka wódki i kieliszki.

Autor rozwiązuje wiązkę drewnianych szczapek i układa je wokół zmiętego papieru na blacie ołtarza. Równocześnie wyjaśnia zebranym, w jakich okolicznościach „Ołtarz spełnienia” zaginął. Stało się to 13 XII 1981 roku. Wtedy to podobno ZOMO wyrzuciło na śmietnik wraz z transparentami studenckiego strajku w Akademii Muzycznej, całą wystawę autora, która powstała w czasie „Mszy Romantycznej” 20 IX 1978 roku. Wystawa została przeniesiona z Krzysztoforów do Akademii Muzycznej i tam została otwarta 6 XII 1981 roku.

Autor rozpala ognisko na blacie stołu. Chwilę czeka, aż ogień się rozpali. Podchodzi do stolika i rozlewając żubrówkę do kieliszków, maluje czerwone kwiatki na białym obrusie. Tymczasem ogień przepala listwę ołtarza. W momencie, gdy autor usiłuje dołożyć do ognia nową wiązkę szczapek, listwa jednak się przepala i kabłąki drewniane uderzają w gong. resztki ognia z płonącego ołtarza zostają ugaszone. Autor przewiązuje części przepalonej listwy tak, aby drewniane kabłąki mogły uderzać w gong, przy poruszeniu konstrukcji. Na koniec autor zaprasza zebranych do częstowania się wódką, a białe płótno ozdobione czerwonymi kwiatkami zawiesza na naprężonym sznurze ołtarza. Ołtarz spełnienia został odtworzony.

 

Fot. Marek Gardulski

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

copyright Fundacja im. Marii Pinińskiej-Bereś i Jerzego Beresia, 2022 | made by studio widok

maria
pinińska
bereś