17 III 1988

Galeria Krzysztofory, Kraków

Opis manifestacji:

Przebieg akcji stanowi wierne odtworzenie „Przepowiedni II” z roku 1968. Na zakończenie autor stojąc na szczycie stosu zwraca się do publiczności:  „Jest to taka specjalna okazja, żeby porozmawiać z rzeźbą, bo jak mówi takie przysłowie, że mówił dziad do obrazu, obraz doń ani razu, tak tym razem chciałbym to właśnie załamać i dać Państwu szansę skierowania do rzeźby jakichś pytań” Ponieważ nikt się nie zgłasza, autor rozwiązuje drewniane dyby, które łączą go z całą konstrukcją. Na swoim nagim ciele pisze niebieską farbą słowo CZAS i oświadcza: „Uważam, że przepowiednia wskazywała na to, iż czas pracuje dla nas. Dziękuję Państwu”. Schodzi ze stosu.