Jerzy Bereś
Rytuał filozoficzny
19 XII 1976
Klub studencki, Toruń
Opis manifestacji:
Wnętrze klubu studenckiego, trzy wolno stojące stoliki. Dwa ustawione na przeciw siebie; środkowy, ustawiony centralnie, cofnięty w głąb. Leży na nim pas białego płótna o szerokości 50 cm i długości 1 m, na nim napis OŁTARZ CZASU. Pas jest rozcięty na 3/4 swojej długości, ale nie widać tego. Dwa pozostałe stoliki przykryte są białymi płóciennymi obrusami. Na prawym widnieje napis OŁTARZ ŹYCIA i leży piernik (lub jakiś keks), stoi butelka wódki i kieliszki. Na lewym widnieje napis OŁTARZ SZTUKI. Stoi na nim drewniana butelka, surowo wyrzeźbiona z kołka kilkoma ciosami siekiery; obok małe kołki przypominające kieliszki. Akcja. Autor jest obecny wśród publiczności. Podchodzi do „Ołtarza czasu” i kładzie tuż przed nim na podłodze 11 paczek papierosów popularnych. Paczki tworzą jedną linię. Bierze następnie pędzel i czarną farbą pisze po jednej literze na każdej paczce. Litery tworzą napis SMUGA CIENIA. Autor podchodzi do jednego z krzeseł stojących wśród publiczności, rozbiera się, kładzie ubranie na krześle. Następnie wraca przed „Smugę cienia” i stojącą tam farbą maluje na swoim ciele czarną, pionową linię biegnącą przez twarz, tors aż do przyrodzenia. Bierze z „Ołtarza czasu” białe płótno i nakłada je na siebie wsuwając głowę w rozcięcie. Podchodzi do „Ołtarza życia”. Na przemian łamie piernik i na białym płótnie, które z niego zwisa, maluje fragmenty zielonej rośliny. Omija przy tym znajdujący się tam napis. Następnie na przemian nalewa wódkę do kieliszków i na zielonej roślinie maluje czerwone kwiaty. Przechodzi do „Ołtarza sztuki”. Urealnia drewnianą butelkę poprzez „zamarkowanie” pędzlem czerwonej etykiety. Wraca do środkowego, pustego stolika. Zdejmuje z siebie udekorowaną szatę z napisem OŁTARZ CZASU i starannie układa ją na stoliku. Następnie na tym dekoracyjnym „obrusie” stawia drewnianą butelkę. Na kartce pisze tytuł i datę manifestacji, składa podpis. Zmiętą kartkę wkłada do butelki po wódce. Szklaną butelkę stawia obok butelki drewnianej. Autor zwraca się do zebranych, zaprasza do dyskusji i częstowania się ciastem, wódką i leżącymi na podłodze papierosami. Do oglądania pozostaje „Ołtarz czasu”.